غرق در افکار بودم بیقرار
موج میزد از دو چشمم انتظار
کرد ناگهان در من خطور
شادی و مستی شد از من دور دور
با خودم گفتم عجب دنیا بد است
هر که اهل عشق باشد مرتد است؟؟؟
با که حرف خویش را نجوا کنم؟
قبر لیلی را کجا پیدا کنم؟
کاش قلبم به قبرش راه داشت
کاش زهرا هم زیارتگاه داشت
زین همه شادی و عشرتها چه سود
کاش قبر مادرم مخفی نبود
ناگهان از سوی حق آمد پیام
می دهم بر دردهایت التیام
قبر زهرا گرچه از دیده گم است
بارگاه با شکوهش در قم است
ای که گفتی مادرت مظلومه است
حضرت زهرا همان معصومه است
با خودت هر گاه تنها میشوی
خسته و دلتنگ زهرا میشوی
قم برو که خانه عشق همه است
صاحب ان خانه بی بی فاطمه است
ای که هستی مست و چالاک بقیع
کم ندارد خاکش از خاک بقیع
این مکان موعود هر هم عهدی است
زائر ثابت در اینجا مهدی است